1. |
|
|
2. |
- Kostera, Monika, 1963-
(författare)
-
Etnografia organizacji
- 2012
-
Ingår i: <em>Słownik socjologii jakościowej (Encyclopedia of Qualitative Sociology) </em>. - Warszawa : Difin. ; , s. 73-77
-
Bokkapitel (övrigt vetenskapligt/konstnärligt)
|
|
3. |
|
|
4. |
|
|
5. |
- Kostera, Monika, 1963-
(författare)
-
A mury (wyobcowania) runą...
- 2019
-
Ingår i: Nowy Obywatel. - 2082-7644. ; :2019-09-01
-
Tidskriftsartikel (populärvet., debatt m.m.)
|
|
6. |
- Kostera, Monika, 1963-
(författare)
-
Być obecnym
- 2018
-
Ingår i: Nowy Obywatel. - 2082-7644. ; :2018-11-07
-
Tidskriftsartikel (populärvet., debatt m.m.)abstract
- Zeitgeist zabrał głos. Powiedział, że w przyszłości wszystko będzie się działo online. Zakupy, koncerty, flirty, leczenie, uczenie się, nabożeństwa – w sieci. A jeśli komuś marzy się staroświeckie ściśnięcie czyjejś graby, to jest dinozaurem zasługującym na wyginięcie. Fizyczność jest przestarzała, nieetyczna, niehigieniczna. Przyszłość należy do sztucznej inteligencji, a ludzie mogą co najwyżej się z tym pogodzić i upodobnić. Jednak Zeitgeist jest wybitnie słaby w przepowiadaniu przyszłości i niewiele z jego wyroczni wylądowało poza śmietnikiem historii, nawet gdy były poparte absolutną władzą Stalina czy spokojną rozwagą Thomasa Watsona z IBM. Tak będzie i tym razem.
|
|
7. |
- Kostera, Monika, 1963-
(författare)
-
"Każdy sam sobie Neronem, Rzymem i ogniem"
- 2018
-
Ingår i: Nowy Obywatel. - 2082-7644. ; :2018-12-04
-
Tidskriftsartikel (populärvet., debatt m.m.)abstract
- Narcyzm jest czymś w rodzaju nowotworu relacji międzyludzkich. Jest to zaburzenie osobowości polegające na braku empatii i przemożnej potrzebie chwały i sukcesu, definiowanego zewnętrznie, w kategoriach uznania, pieniędzy i triumfu nad innymi, widzianymi jako konkurenci i rywale do zaszczytów. W obecnych czasach jest szybko rozprzestrzeniającą się pandemią. Dzieje się tak z powodu tragicznego zanieczyszczenia środowiska uczuciowego i społecznego – narcyzm stał się nie tylko normą, ale wręcz obowiązkowym wzorcem do naśladowania. W dużej mierze stało się tak z winy patologicznego przesłania nauk, praktyki i popularnej kultury zarządzania. To ono zawiera treści, postulaty i idee, które zanieczyszczają symboliczne środowisko ludzkich emocji. To ono ma moc wpływania na nasze codzienne życie, oczekiwania, marzenia. W ostatnich dekadach wdarło się także w sfery całkowicie nie dla niego przeznaczone, takie jak wartości i normy współżycia społecznego (trend zarządzania kulturą z lat 80. i 90.) czy nawet duchowość (corporate mindfullness ostatnich lat). Ono stawia poprzeczki i ono ma środki, by wymagać od nas traktowania ich jako obowiązujących. Wreszcie, ono stałą się lingua franca, nową łaciną, językiem powszechnie obowiązującym, imaginarium pospolitym, czymś w rodzaju współczesnej matury. Co zarządzanie zawiniło, zarządzanie powinno odkupić. I o tym właśnie chciałabym napisać w tym świątecznym czasie, odczuwam taką wielką potrzebę.
|
|
8. |
- Kostera, Monika, 1963-, et al.
(författare)
-
Konstytucja dla nauki zagraża autonomii uniwersytetów w Polsce
- 2018
-
Ingår i: Magazyn Kontakt. - 1898-9195. ; :229
-
Tidskriftsartikel (populärvet., debatt m.m.)abstract
- Specyfika uniwersytetu powoduje, że na jego „produkty” nie ma i nie może być „popytu”, ponieważ unikalnym efektem jego działalności są radykalne innowacje i radykalna krytyka, na ogół w perspektywie krótkiego okresu niezlecane przez żadne zewnętrzne ośrodki, a bywa że i przez nie niepożądane. Bez autonomii uniwersytetu zamiera autentyczna nauka, a zaczynają triumfować ideologie i wątpliwej jakości produkcja komercyjna.
|
|
9. |
|
|
10. |
- Kostera, Monika, 1963-, et al.
(författare)
-
O oddawaniu pracy robotom
- 2018
-
Ingår i: Nowy Obywatel. - 2082-7644. ; 28:79, s. 94-101
-
Tidskriftsartikel (populärvet., debatt m.m.)abstract
- Chińczyk podzielił los Japończyka i Koreanki. W ich miejsce wszedł zdecydowanym krokiem nowy bohater przyszłości, tak samo silny, tak samo oczywisty. Z przyszłością się bowiem nie dyskutuje, a kwestionować ją może tylko neandertalski konserwatysta, nie wart głosu w przestrzeni publicznej. Ani, oczywiście, grantu na jakiekolwiek badania mogące zakwestionować taką wizję przyszłości. Teraz jest absolutnie i bezsprzecznie jasne, że przyszłość należy do robotów. To one zabiorą nam pracę, z czym lepiej od razu pogodzić. Czyżby?
|
|